سلام عليکم.
در رابطه با سوالي که در رابطه با مخاطبين حضور از خدمت جنابعالي پرسيدم علت اصلي اش اين بود که وقتي در اطرافيانم جست وجو نمودم ديدم که تقريبا 90%آنها تنها مطالب شعر و مطالبي که به قلم خود اعضاي مجموعه است را مي خوانند،و تقريبا مطالبي که به صورت خلاصه از کتابهاي مختلف نوشته شده است حداقل در اطرافيان بنده طرفداري ندارد-ضمن آنکه بسياري ازاطرافيان بنده افرادي هستند اهل مطالعه!در واقع سواالم را پرسيدم تا ببينم چند درصد از مخاطبين حضور آن قسمتهاي دنباله دار را که از کتابهايي خلاصه شده است را مطالعه مي کنند و هنوز هم آن جواب دلخواهم را نگرفته ام!
به نظر بنده و البته نظراتي که از خيلي ها شنيده ام علت اين امر اين است که اين مطالب به صورت خلاصه شده و با همان قلم نويسنده ي کتاب نوشته مي شوند.
اگر همين مطالب به قلم خود نويسندگان نشريه و با زبان ساده و روان نوشته شود مطمئن باشيد تعداد افرادي که آن را مطالعه مي نمايند چندين برابر افزايش مي يابد،حداقل در بين خود اعضاي مجموعه که تعدادشان کم هم نيست.
نشريه ي دانشچويي وقتي دانشجويي مي شود که به زبان همان دانشجويان بي تجربه و تازه کار نوشته شود نه به قلم نويسندگان ... .
چرا وقتي مي شود کاري کرد که دانشجو مطالبي با آن اهميت که به قول شما دانستن آن از نيازهاي يک دانشجو است را مطالعه نمايد طوري مطالب را بيان نماييم که دانشجو خود را دور از آن فضا احساس نمايد.
فکر مي کنم اينکه ما فقط مطالب را بيان نماييم کافي نيست بلکه ما وقتي وظيفه يمان را کامل انجام داده ايم که علايق مخاطبمان را علاوه بر نيازهايش در نظر بگيريم.آن موقع است که مي توانيم بگوييم ما مکلف به وظيفه ايم نه نتيجه.
اگر پيشنهادي را مطرح نمودم و يا انتقادي کردم مطمئن باشيد از مدتها پيش روي آن فکر کرده ام و نظرات افراد مختلف را بررسي نموده ام.
از طرف دوستدار و مخاطب هميشگي نشريه ي حضور.
مي بخشيد اگر طولاني شد و وقتتان را گرفتم.
با تشكر