*محسن اشعاری
«چه باید کرد؟»
پرسشی که مامطرح می کنیم برای شفاف کردن جریاناتی که به نمایندگی خود خوانده از طرف ملت به زبانهای مختلف می گویند:«خسته شده ایم ،دوره حکومت دینی تمام شده ،عصرایدئولوژی به پایان رسیده ،انقلاب تمام شده و شعارهای دینی جاذبه اش را از دست داده ،ارزش ها فرسوده شده اند ،جامعه خسته شده ،و مردم ،دین و حکومت دینی را نمی خواهند.مردم، اگر دین و حکومت دینی را نخواهند کی را باید ببینند؟»
فضای بسیار سنگین تبلیغاتی در داخل و خارج ،یکصدا در شرف تبلیغ و جریان سازی است و هیچ کدام حاضر نیستند به جای ذین و ارزش ها ،خودشان را متهم کنند و بگویند:«ما خودمان مشکل داریم و مردم از دستمان خسته شده اند.»
مردم از دین و حکومت دینی خسته نشده اند و نخاهند شد. مردم با ما مشکل دارند نه با دین و حکومت دینی.اینکه در اقتصاد و حوزه ی سیاست داخلی و خارجی چه باید کرد و در قضاوت و فرهنگ چه باید کرد . اینها همه درس هایی است که مه نیاموختیم و وارد حکومت اسلامی شدیم.
اولین مسئله ،آسیب شناسی حاکمان در حکومت دینی است.کسانی که »چه باید کرد« را از سنت پیغمبر اکرم و آموزه های اهل ییت نیاموختند و وارد حکومت دینی شدند و به نام دین در حوزه های مختلف خواستند بر مردم اعمال و حکمرانی کنند.
نسل جوان ما می گویند :«چرا حاکمان در همه ی حوزه های اختیاراتشان در اقتصاد ،سیاست،فرهنگ و ... دینی عمل نمی کنند؟»
ارزش هایی که 23 سال پیش در ایران انقلاب کرد وجنگ را پیش برد ،همچنان زنده و توفنده است و جاذبه دارد و اگر درست ادا شود و آنهایی که اوضاع ایران را عوض کرد،اوضاع کل جهان اسلام در یکی ،دو دهه دیگر هم عوض خواهد کرد.
مشگکل نه از دین است و نه از حکومت دینی تا عده ای دنبال راه حل غیر دینی بگردند!کسانی گفتند و نوشتند که آقا!چون از دین سوء استفاده شده و می شود .بنابراین ؛راه حل،تفکیک دین از حکومت است.ما به آنها عرض کردیم که مگر از علم سوء استفاده نمی شود ؟مگر از تکنولوژی ،از آزادی ،از مفهوم روشنفکری ،از همه مفاهیم درست مگر سوءاستفاده نشده و نمی شود؟شما هیچ وقت به این بهانه گفتید که ما چون از علم سوءاستفاده می شود ،علم را بگذاریم کنار؟!چطور در مورد دین چنین سخنی به زبان جاری می شود؟
نکته دیگر اینکه حکومت دینی و جامعه دینی ،یافتنی نیست بلکه ساختنی است.جامعه دینی و حکومت دینی را باید بر اساس دکترین اسلام ،ثابتات و قطعیات اسلام باید بسازیم.
ائلا باید عقل ورزی و اجتهاد کرد و تئوری داشت. اولین سؤال اینک ما چه تعداد نظریه پرداز اسلامی برای تئوری دادن برای حکومت و جامعه دینی داریم؟بسیار کم و انگشت شمار.
مسئله دوم ،مدیران عاقل و صادق وبا سواد و مسلمان ،چه تعداد از اینها داریم؟
سه ؛هماهنگی و عمل در یک طرح جامع و هندسه ی واحد ؟که این هم وجود ندارد،متأسفانه ،یعن کم اینها وجود دارد متأسفانه . ما در تمام حوزه ها توفیقاتی داشتیم اما بسیار ضعیفیم.
عقل ،عمل صالح و اجتهاد دینی تنها ابزار ماست.
پیامبر اکرم فرمودند: مسلمانان باید بینشان ،همه رابطه بادری برقرار باشد ، نه به هم ستم کنند و نه هم را در برابر هیچ ظلمی تنها بگذارند و تسلیم بکنند.
باید همه ،شب و روز به فکر م باشند و مثل یک شبکه به هم پیچبده در اقتصاد و سیاست و فرهنگ ، همه به داد هم برسیم و کمک کنیم.
این شعار جامعه و حکومت اسلامی در همه عرصه های سیلسی و اقتصادی و حقوقی و فرهنگی باید باشد که مناسبات ستم و بی کسی برداشته بشود.
فاصله های طبقاتی در جامعه اسلامی یعنی کوخ نشیتی یک اکثریتی و کاخ نشینی یک اقلیتی ،تبعیض در نهادای دولتی و حکومتی ،سلطه ی سیاسی دیگران بر جوامع اسلامی از افغانستان تا فلسطین ،دستگاه قضایی پرادعا و کم کار ،دولت پرحرف و کار ،مجلس پرسر و صدا و کم کار با این دستور پیغمبر اکرم نمی سازد.
هر وقت دولت به جای اینکه وبال بر مردم باشد و مالیات بگیرد و خدمت رسانی کم بکند،مجلس به جای اینکه از منابع عمومی و از بیت المال استفاده کند و قدمای بسیار کوتاه و خدمات قطره چکانی برای این ملت بکند،قوه قضائیه ادعای بزرگ اجرای عدالت و پیشگیری از جرم را بکند اما ابتدایی ترین ظلم ها و جرم ها در تهران ،پایتخت ممملکت اتفاق بیفتد و جلویش را نتوانند بگیرند ودر برابر ستم های بزرگ و فشار ،گاهی مجبور بشوند کوتاهی بکنند ،اینها نمی سازد با ایا پیام حکومت دینی.
امیر الم‍ؤمنین (ع) فرمودند:ائمه حق و حاکمان در حکومت اسلامی و روحانیون ،علمای دین و حاکمان دین باید سطح زندگیشان از سطح متوسط مردم به پایین باشد تا بتوانند دین را درست تبلیغ ئ درست اجرا بکنند.
اگر روحانیت یا مسئولین حکومت در سه قوه در زندگی های اشرافی زندگی بکنند و سفره های آنچنانی و روابط فامیلی آنچنانی با ازدواج های حکومتی ،کاستهای طبقاتی تشکیل بدهند،آنها نمی توانند حکومت دینی در این مملکت اجرا بکنند .فقط دین و حکومت دینی زیر سؤال خواهد رفت و نسا های بعدی ما از اصل دین و حکومت دینی م‍‍‍ایوس خواهند شد.این است تکلیف ما.تکلیف همه خطبه ها در نمازجمعه هست که روی این اصول تاکید بکنیم.
پیامبر اکرم فرمودند: دو کروه اند که اگر صالح باشند ،امت صالح می شود و اگر فاسد بشوند امت فاسد می شود:«العلما و الحکما».یکی روحانیت و یکی مسؤلین حکومت اسلامی.
ما چرا در دهه سوم انقلاب اینقدر ضعیف و متزلزل شدیم ،چرا می ترسیم حرف بزنیم؟پیامبر اکرم فرمودند:هرجا ستمی بر مردم رود ـاین روایت از امیرالمؤمنین (ع)نیز نقل شده استـ وحکومتی ا بی اطلاع بمانند یا مطلع بشوند ولی مدارا بکنند ،نقض پیمان رسول... شده است.
پیامبر اکرم فرمودند:جامعه ای که در آن حقوق ضعیفان از قدرتمندان یعنی صاحبان شوکت ،بدون لکنت زبان مطالبه نشود ،جامعه اسلامی نیست.
این است جامعه دینی و حکومت دینی که قرار بوده و باید سازیم.
ما نسل جوان را نباید متهم کنیم.نس جوان یک تسل مظلوم ناآگاه است که ما نه آگاهی درست دینی به او دادیم،نه نمومه های عالی درستی در برابرش اجرا می کنیم ،بعد توقع داریم که اینها همه نماز شب خوان باشند!
پیامبر اکرم آموخت که مسؤلین حکومت اسلامی ،دولتی ها ،مجلسی ها ،دستگاه قضایی در برابر مردن باید متواضع و مؤدب سخن بگویند و باشند.توی حکومت اسلامی ،حاکمان از موضع قدرت و سلطه نباید با مردم حرف بزنند.مردم ذویالحقوقند.اینها عین روایات پیامبر اکرم و حضرت امیر و اهل بیت است.
پیامبر فرمودند:چند گروهند که آبرویشان محترم نیست ،باید در ملاعام اینها را نهی از منکر و نقدشان کرد و باید پز اینها را را شکست .این است فرهنگ اسلام.فرمودند یکی از ایشان کسانیند که بر مسند قدرتند یا ثروت در اختیار دارند اما ستم می کنند.فرمودند بر اینها تظارت کنید ،متهمشان کنید،سکوت نکنید.
پیامبر فرمودند در برابر روحانیونی که نان دین می خورند و خدمت به دنیای خودشان می کنند سکوت نکنی«فاتهموهم» آنها را متهم کنید برای حفظ دین.
از آن طرف هم البته هست.فرمودند سه گروهند که دعای آنها حتما قبول است و رد نخواهد شد ،یکی از آنها «الامام المقسط» است؛امام ،رهبر و حاکم عادل است .یعنی از هر دو طرف داریم.
در روایت نقل شده ،پیامبر و اصحابشان همیشه حلقه می نشستند و کسی اگر وارد می شد از تشریفات نمی فهمید کی رئیسه!کی مرئوسه؟!اینهاست حکومت اسلامی .کسی از روی تشریفات و ادا و اصول نمی فهمید.
در اسلام،ما جایگاه مخصوص نداریم.توی حکومت اسلامی اصلا.مگر به خاطر مسائل امنیتی که بحث دیگری است ،فقط مسائل امنیتی این وسط ممکن است دخالت داشت باشد.پیامبر فرمودند:«بئس القوم قوم لا یقومون ا.. تعالی بالقسط»
بد جامعه ای است و بد ملتی است که عدالتخواه نیست و برای اجرای عدالت و قسط قیام نمی کند.عدالت در حوزه ی اقتصاد،قضاوت،سیاست و فرهنگ.
پیامبر فرمود:هر کس سیر بخوابد و در شهر او یا همساگی او کسانی گرسنه بخوابند ،از ما نیست .و می فرمودند:«نفرین بر آنهایی که که بار زندگی شان را بر دوش دیگران می اندازند و بدون خدمات مادی و معنوی به جامعه از جامعه مصرف می کنند. »
و در پایان اینکه باید حکومت دینی را بر مبنای اصول و مواضع اسلامی که در کتاب خدا و سنت پیامبر و ائمه اطهار مکتوب می باشد بنیان شود و هر چه که در این حکومت بر این مبنا نباشد همه باید از ریشه زائل و دوباره به طور اصولی پی ریزی شود.
گزیده ای از سخنرانی استاد رحیم پور پیش از خطبه های نمازجمعه تهران
«چه باید کرد؟»
پرسشی که مامطرح می کنیم برای شفاف کردن جریاناتی که به نمایندگی خود خوانده از طرف ملت به زبانهای مختلف می گویند:«خسته شده ایم ،دوره حکومت دینی تمام شده ،عصرایدئولوژی به پایان رسیده ،انقلاب تمام شده و شعارهای دینی جاذبه اش را از دست داده ،ارزش ها فرسوده شده اند ،جامعه خسته شده ،و مردم ،دین و حکومت دینی را نمی خواهند.مردم، اگر دین و حکومت دینی را نخواهند کی را باید ببینند؟»
فضای بسیار سنگین تبلیغاتی در داخل و خارج ،یکصدا در شرف تبلیغ و جریان سازی است و هیچ کدام حاضر نیستند به جای ذین و ارزش ها ،خودشان را متهم کنند و بگویند:«ما خودمان مشکل داریم و مردم از دستمان خسته شده اند.»
مردم از دین و حکومت دینی خسته نشده اند و نخاهند شد. مردم با ما مشکل دارند نه با دین و حکومت دینی.اینکه در اقتصاد و حوزه ی سیاست داخلی و خارجی چه باید کرد و در قضاوت و فرهنگ چه باید کرد . اینها همه درس هایی است که مه نیاموختیم و وارد حکومت اسلامی شدیم.
اولین مسئله ،آسیب شناسی حاکمان در حکومت دینی است.کسانی که »چه باید کرد« را از سنت پیغمبر اکرم و آموزه های اهل ییت نیاموختند و وارد حکومت دینی شدند و به نام دین در حوزه های مختلف خواستند بر مردم اعمال و حکمرانی کنند.
نسل جوان ما می گویند :«چرا حاکمان در همه ی حوزه های اختیاراتشان در اقتصاد ،سیاست،فرهنگ و ... دینی عمل نمی کنند؟»
ارزش هایی که 23 سال پیش در ایران انقلاب کرد وجنگ را پیش برد ،همچنان زنده و توفنده است و جاذبه دارد و اگر درست ادا شود و آنهایی که اوضاع ایران را عوض کرد،اوضاع کل جهان اسلام در یکی ،دو دهه دیگر هم عوض خواهد کرد.
مشگکل نه از دین است و نه از حکومت دینی تا عده ای دنبال راه حل غیر دینی بگردند!کسانی گفتند و نوشتند که آقا!چون از دین سوء استفاده شده و می شود .بنابراین ؛راه حل،تفکیک دین از حکومت است.ما به آنها عرض کردیم که مگر از علم سوء استفاده نمی شود ؟مگر از تکنولوژی ،از آزادی ،از مفهوم روشنفکری ،از همه مفاهیم درست مگر سوءاستفاده نشده و نمی شود؟شما هیچ وقت به این بهانه گفتید که ما چون از علم سوءاستفاده می شود ،علم را بگذاریم کنار؟!چطور در مورد دین چنین سخنی به زبان جاری می شود؟
نکته دیگر اینکه حکومت دینی و جامعه دینی ،یافتنی نیست بلکه ساختنی است.جامعه دینی و حکومت دینی را باید بر اساس دکترین اسلام ،ثابتات و قطعیات اسلام باید بسازیم.
ائلا باید عقل ورزی و اجتهاد کرد و تئوری داشت. اولین سؤال اینک ما چه تعداد نظریه پرداز اسلامی برای تئوری دادن برای حکومت و جامعه دینی داریم؟بسیار کم و انگشت شمار.
مسئله دوم ،مدیران عاقل و صادق وبا سواد و مسلمان ،چه تعداد از اینها داریم؟
سه ؛هماهنگی و عمل در یک طرح جامع و هندسه ی واحد ؟که این هم وجود ندارد،متأسفانه ،یعن کم اینها وجود دارد متأسفانه . ما در تمام حوزه ها توفیقاتی داشتیم اما بسیار ضعیفیم.
عقل ،عمل صالح و اجتهاد دینی تنها ابزار ماست.
پیامبر اکرم فرمودند: مسلمانان باید بینشان ،همه رابطه بادری برقرار باشد ، نه به هم ستم کنند و نه هم را در برابر هیچ ظلمی تنها بگذارند و تسلیم بکنند.
باید همه ،شب و روز به فکر م باشند و مثل یک شبکه به هم پیچبده در اقتصاد و سیاست و فرهنگ ، همه به داد هم برسیم و کمک کنیم.
این شعار جامعه و حکومت اسلامی در همه عرصه های سیلسی و اقتصادی و حقوقی و فرهنگی باید باشد که مناسبات ستم و بی کسی برداشته بشود.
فاصله های طبقاتی در جامعه اسلامی یعنی کوخ نشیتی یک اکثریتی و کاخ نشینی یک اقلیتی ،تبعیض در نهادای دولتی و حکومتی ،سلطه ی سیاسی دیگران بر جوامع اسلامی از افغانستان تا فلسطین ،دستگاه قضایی پرادعا و کم کار ،دولت پرحرف و کار ،مجلس پرسر و صدا و کم کار با این دستور پیغمبر اکرم نمی سازد.
هر وقت دولت به جای اینکه وبال بر مردم باشد و مالیات بگیرد و خدمت رسانی کم بکند،مجلس به جای اینکه از منابع عمومی و از بیت المال استفاده کند و قدمای بسیار کوتاه و خدمات قطره چکانی برای این ملت بکند،قوه قضائیه ادعای بزرگ اجرای عدالت و پیشگیری از جرم را بکند اما ابتدایی ترین ظلم ها و جرم ها در تهران ،پایتخت ممملکت اتفاق بیفتد و جلویش را نتوانند بگیرند ودر برابر ستم های بزرگ و فشار ،گاهی مجبور بشوند کوتاهی بکنند ،اینها نمی سازد با ایا پیام حکومت دینی.
امیر الم‍ؤمنین (ع) فرمودند:ائمه حق و حاکمان در حکومت اسلامی و روحانیون ،علمای دین و حاکمان دین باید سطح زندگیشان از سطح متوسط مردم به پایین باشد تا بتوانند دین را درست تبلیغ ئ درست اجرا بکنند.
اگر روحانیت یا مسئولین حکومت در سه قوه در زندگی های اشرافی زندگی بکنند و سفره های آنچنانی و روابط فامیلی آنچنانی با ازدواج های حکومتی ،کاستهای طبقاتی تشکیل بدهند،آنها نمی توانند حکومت دینی در این مملکت اجرا بکنند .فقط دین و حکومت دینی زیر سؤال خواهد رفت و نسا های بعدی ما از اصل دین و حکومت دینی م‍‍‍ایوس خواهند شد.این است تکلیف ما.تکلیف همه خطبه ها در نمازجمعه هست که روی این اصول تاکید بکنیم.
پیامبر اکرم فرمودند: دو کروه اند که اگر صالح باشند ،امت صالح می شود و اگر فاسد بشوند امت فاسد می شود:«العلما و الحکما».یکی روحانیت و یکی مسؤلین حکومت اسلامی.
ما چرا در دهه سوم انقلاب اینقدر ضعیف و متزلزل شدیم ،چرا می ترسیم حرف بزنیم؟پیامبر اکرم فرمودند:هرجا ستمی بر مردم رود ـاین روایت از امیرالمؤمنین (ع)نیز نقل شده استـ وحکومتی ا بی اطلاع بمانند یا مطلع بشوند ولی مدارا بکنند ،نقض پیمان رسول... شده است.
پیامبر اکرم فرمودند:جامعه ای که در آن حقوق ضعیفان از قدرتمندان یعنی صاحبان شوکت ،بدون لکنت زبان مطالبه نشود ،جامعه اسلامی نیست.
این است جامعه دینی و حکومت دینی که قرار بوده و باید سازیم.
ما نسل جوان را نباید متهم کنیم.نس جوان یک تسل مظلوم ناآگاه است که ما نه آگاهی درست دینی به او دادیم،نه نمومه های عالی درستی در برابرش اجرا می کنیم ،بعد توقع داریم که اینها همه نماز شب خوان باشند!
پیامبر اکرم آموخت که مسؤلین حکومت اسلامی ،دولتی ها ،مجلسی ها ،دستگاه قضایی در برابر مردن باید متواضع و مؤدب سخن بگویند و باشند.توی حکومت اسلامی ،حاکمان از موضع قدرت و سلطه نباید با مردم حرف بزنند.مردم ذویالحقوقند.اینها عین روایات پیامبر اکرم و حضرت امیر و اهل بیت است.
پیامبر فرمودند:چند گروهند که آبرویشان محترم نیست ،باید در ملاعام اینها را نهی از منکر و نقدشان کرد و باید پز اینها را را شکست .این است فرهنگ اسلام.فرمودند یکی از ایشان کسانیند که بر مسند قدرتند یا ثروت در اختیار دارند اما ستم می کنند.فرمودند بر اینها تظارت کنید ،متهمشان کنید،سکوت نکنید.
پیامبر فرمودند در برابر روحانیونی که نان دین می خورند و خدمت به دنیای خودشان می کنند سکوت نکنی«فاتهموهم» آنها را متهم کنید برای حفظ دین.
از آن طرف هم البته هست.فرمودند سه گروهند که دعای آنها حتما قبول است و رد نخواهد شد ،یکی از آنها «الامام المقسط» است؛امام ،رهبر و حاکم عادل است .یعنی از هر دو طرف داریم.
در روایت نقل شده ،پیامبر و اصحابشان همیشه حلقه می نشستند و کسی اگر وارد می شد از تشریفات نمی فهمید کی رئیسه!کی مرئوسه؟!اینهاست حکومت اسلامی .کسی از روی تشریفات و ادا و اصول نمی فهمید.
در اسلام،ما جایگاه مخصوص نداریم.توی حکومت اسلامی اصلا.مگر به خاطر مسائل امنیتی که بحث دیگری است ،فقط مسائل امنیتی این وسط ممکن است دخالت داشت باشد.پیامبر فرمودند:«بئس القوم قوم لا یقومون ا.. تعالی بالقسط»
بد جامعه ای است و بد ملتی است که عدالتخواه نیست و برای اجرای عدالت و قسط قیام نمی کند.عدالت در حوزه ی اقتصاد،قضاوت،سیاست و فرهنگ.
پیامبر فرمود:هر کس سیر بخوابد و در شهر او یا همساگی او کسانی گرسنه بخوابند ،از ما نیست .و می فرمودند:«نفرین بر آنهایی که که بار زندگی شان را بر دوش دیگران می اندازند و بدون خدمات مادی و معنوی به جامعه از جامعه مصرف می کنند. »
و در پایان اینکه باید حکومت دینی را بر مبنای اصول و مواضع اسلامی که در کتاب خدا و سنت پیامبر و ائمه اطهار مکتوب می باشد بنیان شود و هر چه که در این حکومت بر این مبنا نباشد همه باید از ریشه زائل و دوباره به طور اصولی پی ریزی شود.
گزیده ای از سخنرانی استاد رحیم پور پیش از خطبه های نمازجمعه تهران
نویسنده :« سردبیر » ساعت 10:0 صبح روز چهارشنبه 86 اسفند 15