با از تشکر از وقتی که در اخیار ما گذاشتید .
با توجه به این که جنابعالی در حضور مقام معظم رهبری مسئول برگزاری مراسم بودید، به نظر شما سفر مقام معظم رهبری چه تاثیری بر روند آموزش عالی استان داشته است؟
بسم الله الرحمن الرحیم.
من هم تشکر می کنم از دوستان و عذرخواهی می کنم از اینکه دو سه بار آمدید و به دلایل مختلف نشد گفت و گویی داشته باشیم. در مورد سوالتون باید بگویم تاثیر مستقیمی که در این زمینه ما داشتیم یک تعداد پروژه های عمرانی مثل خوابگاه یا کتابخانه بود که پروژه های زیر بنایی است و اینها در حال انجام است و اینها به طور مستقیم در افزایش جمعیت دانشجویی مؤثر است . و ما با توجه به امکاناتمان شروع به برنامه ریزی کردیم که تعداد دانشجو را و رشته های جدید را افزایش بدهیم. همین طور در دانشگاههای مشابه هم عمده پروژه های عمرانی که با سفر مقام معظم رهبری بنیانش گذاشته شد پروژه های زیر بنایی است که امکان افزایش دانشجو را ایجاد می کند.
آیا متناسب با این افزایش دانشجو امکانات آموزشی هم افزایش می یابد ؟
از لحاظ امکانات آموزشی ، ببینید ، ما توی بحث گسترش جمعیت دانشجویی و رشته های جدید معمولآ گلوگاه بحث عمرانی است. یعنی اینکه ما مثلا ساختمان کم داریم ،کلاس کم یا خوابگاه کم داریم، از همه کلیدی و گلوگاه تر آن خوابگاه ها هستند . بر این اساس وقتی که اینها تامین شده باشد، مشکلات اولیه و زیربنایی حل می شود. مسلم است مشکلات دیگر هست که معمولا دانشگاهها سعی می کنند با برنامه ریزی هماهنگ یا یک خورده دیرتر آنها را رفع کنند .
از لحاظ نرم افزاری چطور ؟
از چه لحاظ می فرمایید ؟
منظور محتوای آموزشی رشته های مختلف، مخصوصا علوم انسانی است.
تاثیرمستقیم و آنی که مطرح شد مربوط به افزایش جمعیت دانشجویی ما بود که متکی به پروژه های عمرانی بوده که تا یکی دو سال آینده تحویل داده می شود و دانشجویان رشته های جدید می توانند در آنها سرویس داده شوند .
تشریف آوردن ایشان و سخنرانی که در دانشگاه داشتند با توجه به اینکه نکته های مهمی را در سخنرانی داشتند در ارتقاء دانشگاههای استان در منظر عمومی آموزش عالی تاثیر بسزایی داشته است . سخنرانی مقام معظم رهبری در دانشگاه سمنان الان برای مسئولین وزارتخانه ”یک موضوع شاخصی“ است که به آن استناد کرده و یادآوری می کنند .
به نظر شما کدام یک از محورهای بیانات ایشان در دانشگاه سمنان کلیدی تر بود ؟
ایشان نکات مهم مختلفی را مطرح کردند که مهمترین آن بحث تحول و مدیریت تحول بود و از این منظر هم در وزارتخانه ی وزارت علوم و تحقیقات وزارت آموزش عالی و همینطور در بین اساتید و دانشجویان و همه کسانی که دست اندرکار بحث آموزش عالی هستند شاخص شد . اینجا ایشان بحث تحول را مو شکافی کردند ، بازش کردند و جهت دهی کردند .
علاوه بر این مشخص کردند که نخبگان دانشگاهی می توانند در این امر یک سهم موثری داشته باشند . از این منظر به نظر من یکی از نکات کلیدی است که می شود به هر جهت به صورت یک موضوع استراتژیک بدان نگاه کرد که کسانی که می خواهند تحول مثبت ایجاد کنند افرادی اند که توی این محیط ها پرورش پیدا کردند .البته وقتی ما می گوییم دانشگاه یک لفظ اعم است . حوزه و دانشگاه کسانی هستندکه به هر جهت توی بحث علم، آموزش علم و پیشرفت علم تلاش می کنند که به نظر من میتواند چنین چیزی یک محور اصلی قرار بگیرد .
یک موضوع دیگری که ایشان مطرح کردند و الان جامه ی عمل پوشیده ، بحث مدیریت تحقیقات در کشور است که الآن بعد از دو سال سر و سامان پیدا کرده و حداقل ، بنای اولیه موضوع از طریق شورای عالی انقلاب فرهنگی و مسئولین دیگر گذاشته شده است.
در بین تشکل های دانشجویی، بعد از شخنرانی مقام معظم رهبری در دانشگاه، دانشجویان جلساتی داشتند که بیانات مقام معظم رهبری را بررسی و تحلیل می کردند و برای رفع مشکلات احتمالی در عملی شدن آن راهکار ارائه می دادند.آیا این جلسات در بین اساتید هم وجود دارد ؟ اگر هست بیشتر حول چه محور هاییست ؟
بعد از سفر به فاصله ی 2-3 هفته یا یک ماه چند جلسه را پشت سر هم برگزار کردیم. در زمینه بحث تحول موضوعی ایشان مطرح کردند که بعضی از دانشگاهی ها هم متولی باشند ابتداعا از دانشجویان دعوت شد که به دلیل مشاغلی که داشتند در جلسات بعدی یا حضور نداشتند یا تشکیل نشد. این جلسات به صورت پراکنده، حتی تا قبل از تابستان به صورت غیر رسمی تشکیل می شد . جلسات غیر رسمی و بیشتر به جهت همفکری بود . در آن جلسات به نتایجی رسیده شد این بود که این موضوع در جایی با سطح متفاوتی بیان شود. یعنی در سطحی بالاتر. ما یک سری بحثهای فردی هم داریم . خطاب ایشان یک سری بحثهای فردی هم بود . تحول از یک نوع تحول در دیدگاه های فردی شروع می شود . اگر از این منظر نگاه کنید نسبت به مسائل افراد یک همچنین چیزی از قبل هم بوده ، سرعت گرفته به هر حال ما نسل انقلابیم، نسلی بودیم که این تحولات را می خواستیم این تحولات هم ریشه ی ایمانی اعتقادی داشته است و همچنان هم ادامه دارد . این ریشه ها یعنی این نوع تحولات ، تحولات روحی است که ایستا نیست و حرکت می کند .
بروزش در بیرون همین تغییرات و تلاش برای بیشتر تلاش برای گسترش است . این که به هر جهت حالا من مورد کوچکش را می گویم این که به هر جهت مدیریت دانشگاه هایی مثل دانشگاه ما می پذیرند که ریسک کنند و تغییرات عمده به وجود بیارند با وجود این که امکاناتشان کم و منابع آنها کم است از همین تغییرها صورت می گیرد ، از همین تحول تو رویه ها صورت می گیرد ، تحول در ابعاد بالا و به هر جهت در سطوح گسترده و وسیع به نظر در این جلسات می رسید البته ما توی اون جلسات جمع بندی نداشتیم ، اصلاً جلسات برای این نبود که به یک جمع بندی ما بخواهیم برسیم . همفکری بود هنوز هم ممکن است ادامه پیدا کند. در درجه اول افراد باید این تحول را در خود به وجود بیاورند. و میزان اتکا و نزدیک شدن آنها به منبع لایزل الهی، از اینجاست که حرکت می تواند شروع شود.
همانطور که مستحضرید دهه ی چهارم انقلاب به عنوان دهه ی پیشرفت و عدالت معرفی شده است . به نظر شما نقش دانشگاه و نخبگان دانشگاهی در این روند چه میتواند باشد ؟
مسلم است که نقش دانشگاه مثل سایر مراحل دیگر یک نقش کلیدی است . منتهی ممکن است آن نقش مستقیم نباشد . یعنی همین که دانشگاه در درجه اول افرادی را پرورش می دهد وداده است تا بتوانند تصدی کارهای مختلف را در سطوح مختلف انجام بدهند ، این نقش اولیه و پایه اش است . این که در مرحله دوم در ایجاد آن نوع ساختار ها یعنی بتوانند مشکلاتی که در این بحث پیشرفت و عدالت است ، آن مشکلات را شناسایی کنند و راه حل برایش دهند ، این هم باز یک مساله دانشگاهی می شود . اگر چه بقیه اقشار جامعه که مستقیم در دانشگاه نیستند ، آن ها هم درگیر هستند. صنعت گر هم همینطور است ، کارشناسی که در قسمت های مختلف کار می کند آنها هم مستقیما درگیر هستند ، دانشگاه در این زمینه ها می تواند کمک کند . در پیشرفت در بحث های عدالتی بیشتر بحث رهنمود و راه حل و این ها میتواند بدهد که قاعدتا اینها میتواند تصمیم ساز شود.
از حال و هوای آن روز دانشگاه بفرمایید .
در آن ایام بحث تشریف آوردن رهبری بود به استان و همینطور آمدن به دانشگاه سمنان . یک شور خاصی هم در مردم منطقه وهم در دانشگاه بود و نکته اساسی آن این بود که همه ی اقشار دانشگاهی ، اعم از اساتید ، کارکنان ، دانشجویان ، همی اینها یک دل ویکجا تلاش می کردند و اگر برای کاری به آنها رجوع می شد واقعا مایه می گذاشتند ، وقت می گذاشتند که به نحو احسن بتوانند آن مراسم را انجام بدهند و به نظر من با وجود کمبود منابع و کمی تجربه ، یکی از مراسم های خوبی که تا به حال برگزار شده در دانشگاه سمنان بوده است .
مخصوصا قسمت سرودش !
سرود هم که دیگر مهر اتمام آن بود . من همیشه نگاه می کنم ، میبینم هنوز کسی رو دست ما بلند نشده . آن سرود البته سرود خوبی بود و آقای محمود پور هم خوب اجرا کردند ، به نظر من می رسید حاصل یک پروسه بود ، پروسه ای که آقای محمود پور و دوستانشون در آن قرار گرفته بودند . اون جوی که لازم بود درشون ایجاد شد، تا به یک نقطه نهایی برسند ، البته مسلم است که ابتکارات و اون ذوق باطنی و ذاتی هم توی این نکات خیلی مهم است که دوستان داشتند. چه عزیزانی که در طراحی دکور بودند و چه همه ی عزیزانی که ما باهاشون در ارتباط بودیم ، خیلی قشر ها بودند ، تشکل ها بودند ، بسیج بود و حتی دیگران بودند که نقش مهم و اساسی داشتند ، همه دست به دست هم می دادند ، در نهایت اون شعر موجی بود که این مطلب را ادا کرد.
ضمن تشکر از شما در آخر اگر خاطره ای هم دارید بفرمایید .
به هر حال همه ی اون تلاش ها و شور و ذوق ها خاطره بود و آدم هم نمی تواند تفکیک کند . در اون لحظات دیدار هم که ، همه ی اون موارد به عنوان خاطره در ذهن می ماند . اما مساله ایکه پیش از دیدار بود ، اینکه محل اسقرار ایشان به دلایلی تغییراتی داشت ، در نهایت جایی انتخاب شد ، که با اصرار یکی از مسئولین دفتر ایشان بود ، و آن جا ، جایی بود که ، از لحاظ فضا از همه جا نامناسب تر بود ، چون از پله ها می آمد و یک فضای باریکی بود . این بود که مشکلاتی داشت ، منتها ایشان اصرار داشتند ، در حالی که مکان جای دیگری انتخاب شده بود و وسایلش هم آماده شده بود ، اما ایشان اصرار داشتند ، وایشان گفتند که مقام معظم رهبری علاقه مندند فاصله شان با دانشجویان کم باشد و از لحاظ ارتفاع هم ارتفاعش زیاد نباشد و روی این قضیه تاکید داشتند ، و این نکته هم خیلی شاخص و ارزشمند بود.
?